Mržnja, Mafija, ekstremizam, pogrešni uzori, stalno pumpanje i moralni sunovrat kao uzrok tragedija (Video)
i masovnih ubistava na Cetinju?
Cetinje je posebna, veoma specifična sredina, to sam osjetio i tokom studiranja u Crnoj Gori, gdje su često studenti sa Cetinja, prije svega zbog svoje nadmenosti, arogancije i osjećaja više vrijednosti, ulazili u rasprave i sukobe sa kolegama iz drugih krajeva Crne Gore, najčešće sa sjevera, Berana, Andrijevice, Bijelog Polja…
Nekakva borba za Crnu Goru, na bazi izrazito antrisrpskih stavova, ogromne mržnje i netrpeljivosti prema srpskom narodu je tolika da je toku predsjedničke kampanje i aktuelni predsjednik Crne Gore Jakov Milatović, nacionalni Crnogorac, je napadnut na Cetinju prilikom dolaska na tribinu, jer tobože nije dovoljno veliki borac za Crnu Goru, i to od strane ekstremista, pristalica Mila Đukanovića, nekad liberala Slavka Perovića. Zanimljivo je da je nasilnike predvodio Nenad Neno Kaluđerović, koji je prethodno organizovao nerede i haos, blokadu Cetinja i talas nasilja kako bi se spriječila inauguracija mitropolita Joanikija u drevnom Cetinjskom manastiru.
Neno Kaluđerović je trenutno u bjekstvu, jer je kao pripadnik Kavačkog klana i blizak saradnik Radoja Zvicera učestvovao u kriminalu, organizovao ubistva, narko-trafiking… Još 2006. godine je počinio prvo ubistvo svog komšije Jovanovića u centru Cetinja, potom godinama bio u bjekstvu, osuđen nakon hapšenja na 10 godina zatvora a potom drugostepenom oslobođen, posle čega je majka ubijenog Jovanovića izvršila samoubistvo skokom u Moraču dva dana posle presude, jer nije mogla da istrpi nepravdu korumpiranih sudija.
Kaluđerović je široj javnosti postao poznat jer je ovjerio metkom Vuka Borilovića, monstruma koji je izvršio masovno ubistvo na Cetinju avgusta 2022. godine, a onda proglašen herojem, kako je pucao u mrtvog Borilovića. Zbog svojih ekstremnih antrisrpskih stavova Kaluđerović se danas na Cetinju slavi kao heroj i komita, a Nikolaidis te Adnan Čirgić pišu tekstove „Svi smo mi Neno Kaluđerović“, poistovjećujući se sa ubicom i kriminalcem u bjekstvu, a slavljenje ovakvih osoba i predstavljanje herojima pumpa kolektivnu psihozu Cetinjana, jer se nasilno ponašanje predstavlja kao pozitivno i društveno prihvatljivo.
Na Cetinju se danas kao heroj slavi Krsto Zrnov Popović, oficir Kraljevine Crne Gore i jedan od vođa Božićne pobune 1919. godine, u kojoj je nastradao veliki broj ljudi, koji je izdao kralja Nikolu i služio kralju Aleksandru, a potom bio saradnik Italijana i fašista, a ubili su ga pripadnici OZNE posle Drugog svjetskog rata na Cucama 1947. godine, jer je bio odmetnik. Na Cetinju se kao heroji slave i komite Petar Zvicer, klasični razbojnik i odmetnik koji je ubijao i pljačkao komšije i rođake po završetku Prvog svjetskog rata, kao i Mato Vujović i drugi razbojnici i masovne ubice.
Foto: Krsto Zrnov Popović
Takođe za mnoge Cetinjane i crnogorske ekstremiste, heroji su i Sekula Drljević i Savić Marković Štedimlija, fašisti i crnogorske ustaše, saradnici Anta Pavelića, samo zato što su ubijali i progonili Srbe, odgovorni za masovna stradanja srpskog naroda iz Crne Gore, posebno u proleće 1945. godine u Lijevče polju, a koji su takođe veliki izdajnici i konvertiti, bili veliki Srbi pa okrenuli ćurak naopako jer nakon ujedinjenja nisu dobili funkcije i visoke položaje kojima su se nadali.
Foto: Sekula Drljević
Uvrede i napadi na bogoslove Cetinjske bogoslovije, koji još od 90-ih ne smiju slobodno da se kreću gradom i svraćaju u pojedine lokale, sveštenstvo pa čak i mitropolita i Srbe uopšte uvijek nađu neko opravdanje u javnosti, jer tobože Cetinjani su neka samozvana elita koja brani državu, koju naravno niko ne ugrožava već se javnost neprestano pumpa, širi se mržnja i antisrpska histerija, što ima nesagledive posledice jer čak i napadi na predsjednika države i Skupštine Crne Gore izazivaju simpatije i opravdanje crnogorskih ekstremista, što je nedopustivo.
U jesen 1991. godine kada je Milo Đukanović pokrenuo napad na Dubrovnik, popalio i opljačkao Konavle i dubrovačku obalu, na Cetinju je bilo više od 600 dobrovoljaca koji su se prijavili u JNA prije mobilizacije, procentualno najviše u Crnoj Gori, a sada na koncert Tompsona u Dubrovnik dolazi 6 autobusa i 300 Cetinjanja kako bi pjevali ustaške pjesme i ispoljavali akumulirani bijes i mržnju prema Srbima, što je bolesno i nenormalno.
I nalaganje badnjaka na Badnji dan uoči pravoslavnog Božića već više od dvije decenija je jedan od najnapetijih dana u godini na Cetinju, zbog sukoba „vjernika“, jer su prvo pristalice raspopa Miraša Dedeića napadali sveštenike Srpske pravoslavne crkve, a u poslednje vrijeme došlo je do raskola unutar tzv „CPC“, koja je osnovana u Policijskoj stanici Cetinje, između Miraša i „vladike“ Borisa, pa zbog toga ove godine neće biti sveštenika tokom nalaganja badanjaka, što su prije novogodišnje tragedije saoštili prestavnici organizatora, bratstava Borilovića i Martinovića, iz kojih su zanimljivo bile i masovne ubice, Vuk Borilović i Aco Martinović.
U poslednje tri godine na malom Cetinju je ubijeno više od 30 ljudi, što u masovnim ubistvima što u sukobu Škaljaraca i Kavčana, što je puno za Njujork a ne mali gradić sa 10 000 stanovnika.
Pokoj duši svim nedužnim žrtvama velike tragedije i novogodišnjeg masakra na Cetinju, ali ovo mora biti tačka preokreta koja će otvoriti pandorinu kutiju, umjesto stavljanja pod tepih.
Neophodno je promijeniti odnos iz korijena, od obrazovanja, vaspitanja, rada medija, do borbe protiv šovinizma i jezika mržnje, koji se godinama toleriše jer je „in“ imati antisrpske šovinističke stavove, javno vrijeđati i rugati se sveštenicima, u čemu su prednjačili „Buksovci“, takođe Cetinjani, vrijeđati sve srpsko, do borbe protiv organizovanog kriminala, Mafije, poboljšanja rada pravosuđa i policije, čiji sam svjedok nesposobnosti jer su me crnogorski ekstremisti pretukli kad su me prepoznali kao Srbina, i to na par koraka ispred policijskog kordona a da se niko od 50 specijalaca nije pomjerio i pokušao da me zaštiti.
Foto: Blokada zbog ustoličenja mitropolita Joanikija na Cetinju
Uticaj droge, kokaina i alkohola na promjenu ličnosti je za posebnu analizu, jer je alkohol bio okidač za poslednju tragediju. Treba zaposliti mladost, da nešto radi umjesto što im je Mafija postala idol i najpoželjnije zanimanje, a mafijaši uzor u koji se ugledaju. Pokoj duši svim žrtvama, saučešće porodicama nedužnih žrtava, ali problem psihopatologije na Cetinju treba se sistematski rješavati. Detaljniji osvrt u video prilogu…
Autor: Nebojša Vukanović
Video: Nebojša Vukanović
Izvor: nebojsavukanovic.info
Pratite portal Infomedia Balkan i na društvenim mrežama: Fejsbuk i Tviter
