Aleksandar Džombić, stari, prevejani, kriminalac u akciji -revizorske- pomoći gangsteru, sociopati i piromanu Nenadu Nešiću

1. Gangster, sociopata, piroman Nenad Nešić, koji je uz sve navedeno i v.d. direktora JP “Putevi RS”, kao i v.d. predsjednika DNS-a, već danima likuje kako je Javno preduzeće, koje na nesreću vodi, dobilo “nakon jedanaest godina pozitivan revizorski izvještaj”, koji je uradila nezavisna revizorska kuća.

2. U režimskim medijima uslijedilo je pravo slavlje zbog ove fejk vijesti, a Nešić je čak izdao i saopštenje po principu “hvalite me usta moja”, iako su ta usta alava, beskrupulozna i laživa.

3. Njegove izjave povodom, izvan svake razumne sumnje, lažiranog revizorkog izvještaja su potpuno idiotske i nevrijedno ih je komentarisati; Posebno sa aspekta da protekle četiri godine, koliko Nešić već pljačka JP “Putevi RS”, revizorski izvještaju su listom bili negativni i da o tome, kao i odgovornosti zbog tih činjenica, nije prozborio ni riječi.

4. Ono što Nešić nije učinio jeste objavljivanje Nezavisnog revizorskog izvještaja, kako bi se svi mogli uvjeriti da su JP “Putevi RS” konačno “Izvršili usaglašavanje svojih potraživanja i obaveza”.

5. Takođe nije naveo ni koja mu je revizorska kuća uradila pozitivan izvještaj, preciznije, falsifikovala ga, i koliko je “dao za ruke” revizora “ispod žita” da bi izvještaj bio “pozitivan”. Procjenjuje se da je “narukvica” bila “teška” oko 30.000 KM, a “pozitivan” revizorski izvještaj Nešiću je sredio Slaven Dujaković, takođe kriminalac i hohštapler i funkcioner DNS-a, koji je direktor Agencije za osiguranje RS.

Foto: Slaven Dujaković/direktor agencije za osiguranje RS

Dujaković je u izvrsnim odnosima sa bivšim premijerom Aleksandrom Džombićem, koji “stoji” iza lažiranog izvještaja.  

6. Izvještaj je radila revizorska kuća “Grant Thorton”, koja je u vlasništvu Aleksandra Džombića, bivšeg premijera i prevejanog kriminalca, koji je uspio vrlo uspješno da izbjegne zatvor, iako je direktno odgovoran za pljačku stotina miliona KM iz IRB-a i tokom izgradnje puta Banjaluka - Gradiška, kao i izgradnje zgrade Vlade RS…

7. Dovoljno je navesti da je IRB primorana da otpiše 257 miliona KM kao nenaplative, a većina tih kredita data je dok je Džombić bio premijer, a Zoran Tegeltija, aktuelni predsjedavajući Savjeta ministara BiH, ministar finansija. Ta cifra će u vremenu koje dolazi biti najmanje dvostruko veća. I niko neće odgovarati.

8. "Grant Thorntnon”, Džombićeva revizorska kuća, registrovana je u Sudu 30.11. 2016. godine godine, a dobila je i dozvolu za rad od Ministarstva finansija RS, 07.11. iste godine.

Prije toga, Džombić je bio vlasnik revizorske kuće “Confida” koju je zatvorio, kako bi prikrio svoje ucjenjivačke poslove, o čemu sam pisao prije četiri godine.

9. Džombić nikada nije prezao da izvrsno naplati svoje kriminalne usluge. Tako mu je Ljubo Ćubić, vlasnik firme “Niskogradnja”, poklonio zgradu u centru Banjaluke, u ulici Vase Pelagića, još 2015. godine.

10. Riječ je o ekskluzivnoj četverospratnici, koja ima cca 700 m2 kvadratnih poslovnog prostora. Cijena poslovnog prostora u centru Banjaluke bila je tadacnajmanje 1.500 evra, što znači da je vrijednost zgrade 1.050.000 evra, odnosno dva miliona KM.

11. Izvorište ove milionske transakcije je u rekonstrukciji magistralnog puta M16 Banjaluka-Gradiška, dionica Prijedorska petlja-Klašnice, urađenoj 2012. godine. Preciznije, zgrada u centru Banjaluke, koju je Ćubić poklonio bivšem premijeru, Džombićev je “tal” u tom poslu.

12. Uz Ćubića donator je bio i Borko Radinković, vlasnik firme “Binis – beton”, kojeg je Džombić tada, pomenutom rekonstrukcijom, spasavao od bankrota. U rekonstrukciju tog puta skrcano je preko 55 miliona maraka, iako je ona koštala, prema riječima stručnjaka, najmanje duplo manje. Vlast je tada tvrdila da je utrošeno svega 35 miliona KM.

13. Nakon što je spiskano 50 miliona, Vlada RS (premijer bio Džombić) je na sjednici održanoj 31. maja 2012. godine “Putevima RS” odobrila još jedno kreditno zaduženje i to u visini od pet miliona KM, “za realizaciju dodatnih radova na projektu Rekonstrukcija magistralnog puta M16 Banjaluka-Gradiška, dionica Prijedorska petlja - Klašnice, radi povećanja bezbjednosti saobraćaja”. Bilo je zapanjujuće da se na tek rekonstruisanoj brzoj cesti “povećava bezbjednost”, premda je vlast tvrdila da je taj put izuzetno bezbjedan, iako liči na bob stazu.

Poznato je da na ovoj cesti kolovozne trake nisu ranije bile odvojene, te je to učinjeno prilikom rekonstrukcije. Postavljeno je dvadesetak kilometara tzv. delta blokova da razdvajaju trake, ali je na taj način dobijena najduža bob staza na svijetu.

14. Uzalud su bila sva upozorenja stručnih lica, vlast je jedino željela da spase posrnulu firmu “Binis beton” iz Laktaša, čiji je vlasnik Borko Radinković u prijateljskim odnosima sa premijerom Džombićem. Njegovi delta - blokovi plaćani su tri puta skuplje nego na tržištu (njihova cijena na teritoriji cijele BiH iznosila je tada oko 120 KM/m, dok je ovdje ugovoreno oko 320 KM/m).

15. Pomenutih pet miliona otišlo je “Binisu” čime je cijena rekonstrukcije narasla na 55 miliona KM. “Binis” je nekoliko godina kasnije bankrotirao, ali Džombić nije i nastavlja i dalje sa prevarama, poput ove najnovije sa gangsterom Nešićem.

16. Dio para, otetih na “rekonstrukciji”, vraćen je Džombiću kroz atraktivnu zgradu u centru Banjaluke.

Džombić je bio premijer do marta 2013. godine, kada je smijenjen, a postavljena Željka Cvijanović.

17. Ministar finansija u Džombićevoj vladi bio je Zoran Tegeltija, koji je i sada na toj poziciji. Sve ove prljave poslove njih dvojica su odobrili i isplatili.

U rastaljivanju je bolje prošao Džombić koji je dobio zgradu.

18. Naveo sam još 2015. godine da Specijalno tužilaštvo RS (sada Posebno odjeljenje RJT) i MUP RS neće provesti nikakvu istragu u vezi sa ovim poklonom, jer oni ne istražuju pripadnike Kriminalne Elite, što se i ostvarilo!

19. Nije naodmet podsjetiti da nije samo Ljubo Ćubić, vlasnik firme “Niskogradnja” poklonio zgradu Džombiću, već je to učinio i Slobodan Stanković, vlasnik firme “Integral inženjering”. Stanković je “prodao” Ekonomski institut Džombiću. Ekonomski institu nalazio se u ulici Kralja Alfonsa, u najstrožem centru Banjaluke, svega stotinjak metara od zgrade koju je Ćubić poklonio Džombiću.

Institut je godinama bio smješten u kući od nekih cca 300 m2, koja u tom dijelu grada vrijedila tada najmanje million KM. Džombić je Ekonomski institut preselio u zgradu koju mu je poklonio Ćubić. Džombić je ove nekretnine zaradio učestvujući u prevarama i kriminalnim radnjama otimanja budžetskog novca.

20. I on, kao i mnogi drugi “biznismeni”, sve bogatstvo stekao je zloupotrebom državnog novca. Napravio je firme koje, takođe, i sada žive od državnog novca. Jednostavnije rečeno, Budžet RS je u najvećoj mjeri kasica prasica raznoraznih džombića i ostalih prevaranata koje je iznjedrio Režim Milorada Dodika. Niko od njih nije uspio ništa više napraviti od parazitskih firmi koje isisavaju narodne pare. Riječ je o beskrupuloznim osobama, sposobnim jedino za džeparenje i to velikih cifara. Niko od njih nije napravio ništa vrijedno. Posebno ne trajno. Promjenom vlasti, ogromna većina njihovh firmi će propasti. Jer su direktno zavisne od budžeta RS i Javnih preduzeća.

21. Dok je Aleksandar Džombić bio na čelu Ministarstva finansija Republike Srpske (2006.-2010.), a potom i predsjednik Vlade RS (decembar 2010. – mart 2013.) desile su se neke od najvećih afera u ovom entitetu - Izgradnja autoputa Banjaluka – Gradiška, rekonstrukcija brze ceste Banjaluka – Klašnice, izgradnja poslovne zgrade “Integra”, koja je prodana institucijama RS po enormno visokim cijenama, izgradnja nove zgrade Vlade RS, privatizacija Robne kuće „Boska“ i „Medicinske elektronike“, propast „Birča“ i Olimpijskog centra Jahorina“… U svim ovim aferama Džombić je imao ključnu ulogu.

22. Džombić se danas bavi poslovima revizije i konsaltinga, a klijente obezbjeđuje zahvaljujući uticaju koji je ostvario u vrijeme kada je bio ministar finansija i predsjednik Vlade RS. Veoma je interesantno pitanje - kako je Džombić postao vlasnik Ekonomskog instituta u Banjaluci?

Džombić je postao vlasnik Ekonomskog instituta početkom 2014. godine, a tu je ustanovu navodno kupio od Slobodana Stankovića. Upućeni tvrde da je Stanković predao Džombiću Ekonomski institut, kako bi mu se odužio za brojne usluge, koje mu je Džombić učinio dok je bio premijer.

23.
Interesantno je da Džombić nakon smjene sa premijerske funkcije, posao nalazi upravo u Ekonomskom institutu, gdje je bio angažovan na poziciji predsjednika Savjeta. Ova transakcija pokazala je da Stanković brine o svojim ljudima. Pokazuje i da je otimačina budžetskih para bila strateški sprovođena. Još 2009. godine, preko Instituta je oteto gotovo dva miliona maraka. Prema izvještaju Glavne službe za reviziju iz 2009. godine, Ekonomski institut je naplatio izradu Strategije razvoja RS za period 2010.- 2015. godina, koju niko nije vidio.

„Vlada RS je ugovorila izradu Strategije razvoja RS za period 2010-2015. godine u vrijednosti 1.989.000 KM (sa PDV-om) iz sredstava budžeta za 2009. i 2010. godinu. Ugovorom je definisano da će se plaćanje vršiti sukcesivno, i to za 2009. godinu sa računa Generalnog sekretarijata, Ministarstva finansija i Ministarstva uprave i lokalne samouprave, iako isti ne posjeduju vlastite račune. Plaćanja su vršena sa jedinstvenog računa Trezora“, navedeno je u revizorskom izvještaju. U vrijeme kada je ovaj novac isplaćen nizašta, Džombić je bio Ministar finansija. Sada je revizor i nastavlja da pljačka!

Piše: Slobodan Vasković

Izvor: http://slobodanvaskovic.blogspot.com/

Pratite Infomedia Balkan i na facebook-u:
https://www.facebook.com/infomediabalkan/?ref=bookmarks